เคยฮัก 2020

สิบปี ก็คองถ่า ซาวพรรษา ก็คองอยู่ กะทั้งที่ใจกะฮู้ ว่ามันเป็นไปบ่ได้ กะเลยถามใจเจ้าของ ฮ้องผ่านภูผ่านฟ้า บอกว่าคิดฮอดส่ำใด หัวใจ กะยังว่า ฮักถ่อฟ้าเสมอด้ามดังใจ ลมพัดไผ่ใกล้กกสะแบง ฟ้ายามแลงแสงตาเว้นอ่อน ค่ำคอยลงบัดแฮงเหงายามนอน แสนอาวรณ์คิดฮอดสุดใจ ถ้ามื้อใดสองเฮาพ้อกัน มันสิมีบ่หนอมื้อนั้น หัวใจ มันสั่น ตั้งแต่มื้อนั้น มันก็บ่คือเก่า กะเลยมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง ได้ยินเสียงหัวใจมันสั่น แค่เพียงคิดถึง ครั้งหนึ่งเคยฮักกัน ที่มันผ่านมาแล้วหลายปี ที่ต้องมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง ที่เคยข้างเคียงกับเธอหม่องนี้ ความทรงจำครั้งนึงที่เคยฮู้สึกดี แม่นมื้อนี้มันสิบ่คือเก่า กะเลยมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง ได้ยินเสียงหัวใจมันสั่น แค่เพียงคิดถึง ครั้งหนึ่งเคยฮักกัน ที่มันผ่านมาแล้วหลายปี ที่ต้องมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง ที่เคยข้างเคียงกับเธอหม่องนี้ ความทรงจำครั้งนึงที่เคยฮู้สึกดี แม่นมื้อนี้มันสิบ่คือเก่า ย้อนว่าเหงา ย้อนคึดฮอดความเก่า ซาตินี้เฮาคงต้องอยู่ห่างกัน ดาวอยู่เทิ่งฟ้าสิลอยห่างดวงจันทร์ คือเป็นจั่งซั้นหนอฮักที่แสนเศร้า ฮักเฮามีกรรม เลยต้องจำใจห่าง กับความหลังที่มันฮ่าง ฮ่าง กะซ่างมาคึดฮอด แท่น้อใจเฮา กะเลยมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง ได้ยินเสียงหัวใจมันสั่น กะเลยมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง ได้ยินเสียงหัวใจมันสั่น แค่เพียงคิดถึง ครั้งหนึ่งเคยฮักกัน ที่มันผ่านมาแล้วหลายปี ที่ต้องมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง ที่เคยข้างเคียงกับเธอหม่องนี้ ความทรงจำครั้งนึงที่เคยฮู้สึกดี แม่นมื้อนี้มันสิบ่คือเก่า สองเฮาห่างกัน