โลกซึ่งไร้ลมหายใจของวันวาน

กี่วันแล้วที่ยังไม่มีที่หมาย กิจวัตรที่ทำเพียงรอให้ผ่าน ยังคงวนเรื่องเดิมไม่คล้ายก่อนนั้น ที่ตัวฉันได้เจอแต่เรื่องใหม่ ๆ โปรดจับฉันลุกขึ้นยืน ให้ได้เห็นแสงส่องทาง ไร้เรี่ยวแรงไร้ความคิด ติดอยู่ในโลกวันวาน สิ่งสุดท้ายต้องการฝากคนข้างหลัง อยากจะหวังให้เขาปลุกฉันขึ้นอีก แต่ก่อนเราไม่เคยมองเห็นหยดน้ำตา จากคนที่เคยมีค่าเป็นหนึ่ง ฉันวิงวอน ฉันขอพร ฉันวิงวอน ฉันขอพร ฉันวิงวอน ฉันขอพร ช่วยฟังกันได้ไหม โปรดจับฉันลุกขึ้นยืน ให้ได้เห็นแสงส่องทาง ไร้เรี่ยวแรงไร้ความคิด ติดอยู่ในโลกวันวาน ไม่มีแล้วคนที่คอยพร้อมจะเดินต่อ พร้อมจะรับฟังเมื่อฉันล้ม ในวันนี้ไม่มีเธอและไม่มีใคร ช่วยฉันเดินกลับไปและไม่จากลา ไม่มีแล้วคนที่คอยพร้อมจะเดินต่อ พร้อมจะรับฟังเมื่อฉันล้ม ในวันนี้ไม่มีเธอและไม่มีใคร ช่วยฉันเดินกลับไปและไม่จากลา