พักผ่อนเพื่อกลับมาต่อสู้

อยากจะออกเดินทาง ไปให้ไกลจากตรงนี้ อยากหลบหนีความจริง บางสิ่งที่ฉันเผชิญ บังเอิญพบพานหลายหลาก มากมายไม่ซ้ำกัน วันบางวันบางอารมณ์ขืนขมซ้ำใน ไร้ใครไม่มีคนเข้าใจ ภายในใจที่มันอ่อนแอ ขอแค่เพียงสักวันให้ฉันได้เดินทางไป ดวงอาทิตย์สาดแสง ร้อนแรงในเช้าที่สดใส สายลมปลิวไสวพัดพา พัดพาใจที่มันอ่อนแอโรยรา หวนคืนกลับมาฟื้นคืนใหม่ หัวใจดั่งดอกทานตะวัน เบิกบานงดงามตา แหงนหน้าขึ้นบนนภาท้าทาย ยืนบนพื้นดิน มั่นคงอ่อนโยนร้อยเรียงราย แม้จะตาย ฉันไม่หวั่น ฉันไม่หวั่น ฉันไม่หวั่น ฉันไม่กลัว ดวงอาทิตย์สาดแสง ร้อนแรงในเช้าที่สดใส สายลมปลิวไสวพัดพา พัดพาใจที่มันอ่อนแอโรยรา หวนคืนกลับมาฟื้นคืนใหม่ หัวใจดั่งดอกทานตะวัน เบิกบานงดงามตา แหงนหน้าขึ้นบนนภาท้าทาย ยืนบนพื้นดิน มั่นคงอ่อนโยนร้อยเรียงราย แม้จะตาย ฉันไม่หวั่น ฉันไม่หวั่น ฉันไม่หวั่น ฉันไม่กลัว ดวงอาทิตย์สาดแสง ร้อนแรงในเช้าที่สดใส สายลมปลิวไสวพัดพา พัดพาใจที่มันอ่อนแอโรยรา หวนคืนกลับมาฟื้นคืนใหม่ หัวใจดั่งดอกทานตะวัน เบิกบานงดงามตา แหงนหน้าขึ้นบนนภาท้าทาย ยืนบนพื้นดิน มั่นคงอ่อนโยนร้อยเรียงราย แม้จะตาย ฉันไม่หวั่น ฉันไม่หวั่น ฉันไม่หวั่น ฉันไม่กลัว ในโลกของความจริง ที่มันต่างความฝัน ฉันต้องอยู่กับมัน ก็เพราะไม่อาจหลีกหนี ไม่อาจหลบหนีความจริง ต้องเผชิญฝ่าฟัน