รอพี่ที่นครพนม

สายลมพัดส่าเมื่อคราหน้าหนาว คิดถึงเด้ คิดถึงคราว เมื่อก่อนสองเฮาเคียงคู่สุขสม นัดมาพบกัน เที่ยวงานพระธาตุพนม จุดธูปขอพรกลางลม ฮักอย่าล่มยามอ้ายห่างไกล หัวใจดวงเก่าเฝ้าคอยนับวัน ริมฝั่งโขงคืนมีพระจันทร์ แสงนวลๆเฮาสองเคียงใกล้ อ้ายเคยควงแขน เป่าคลอหยอกล้อเดือนหงาย นานแล้วทิ้งบ้านเฮาไป เป็นจั่งได๋หายตามสายลม งานธาตุพนม หนาวลมน้องขมขื่นใจ ผู้คนหลั่งไหล กราบไหว้ขอพรพนม บ่มีเงาอ้าย คืนมาเหมือนดังคารม เจ็บเหงาในใจเหลือข่ม วอนธาตุพนมอุ้มสมฮักส่ง. สายลมโบยโบก นั่งโศกเศร้าแสน คิดถึงเด้ คิดถึงแฟน ผู้เคยเป่าแคนเลาะแดนฝั่งโขง วอนสายลมสั่ง น้องยังเฝ้าคอยซื่อตรง แม้นอ้ายได้ดีสูงส่ง อย่าลืมฝั่งโขงนครพนม สายลมโบยโบก นั่งโศกเศร้าแสน คิดถึงเด้ คิดถึงแฟน ผู้เคยเป่าแคนเลาะแดนฝั่งโขง วอนสายลมสั่ง น้องยังเฝ้าคอยซื่อตรง แม้นอ้ายได้ดีสูงส่ง อย่าลืมฝั่งโขงนครพนม