อวยพรข้างรั้ว

...ดนตรี... รอยยิ้มของอ้ายแทนฝ้ายผูกแขน ก่อนเคยเป็นแฟน แต่สายแนนเฮา บ่ ถึงกัน วันเจ้าแต่งดองอ้ายยืนมองที่ข้างรั้วบ้าน บ่ มีของขวัญ นอกจากรอยยิ้มแทนใจ ไปงาน บ่ ได้กลัวไม่เหมาะสม หวั่นอ้ายเป็นปม ให้น้องตรมหลังแต่งงานไป สองเฮาผูกพัน ชาวบ้านทุกคนรู้ได้ หากอ้ายเข้าไป กลัวใจเจ้าบ่าวหมองมัว หอมกลิ่นข้าวขั่ว ลาบงัวเฮือนงานงามงอน ชาวบ้านเอิ้นขวัญวอนวอน อ้ายซ่อนหัวใจเต้นรัว อยู่ดีเด้อน้อง บ่ ต้องย่านอ้ายไปพันพัว อ้ายคนฮักสิ้น บ่ กล้าไปกินเหล้าขาวลาบงัว สิ่งยิ้มข้ามรั้ว ก่อนถอนตัวลาน้องมาไกล รอยยิ้มของอ้ายแทนฝ้ายเส้นขาว ผูกแขนเจ้าบ่าว ให้รับเอาเจ้าสาวผูกใจ บุญอ้าย บ่ สม สิได้โจมแขนอวยพรใกล้ใกล้ แอบยืนข้างรั้วทำใจ ได้เพียงส่งยิ้มอวยพร ...ดนตรี... รอยยิ้มของอ้ายแทนฝ้ายเส้นขาว ผูกแขนเจ้าบ่าว ให้รับเอาเจ้าสาวผูกใจ บุญอ้าย บ่ สม สิได้โจมแขนอวยพรใกล้ใกล้ แอบยืนข้างรั้วทำใจ ได้เพียงส่งยิ้มอวยพร