อาลัยพุ่มพวง

เอาบัดนี้ ฟังฉันจากลอนไว้อาลัยคนเก่ง สาวนักเพลงเด้อนี้แม่นผู้โก้สูญแล้วแม่เอ้ย ตั้งแต่ก่อนปานหงส์เหิน จั่งละน้อเจิดเจ้ยบินแข่งดารา สาวชาวนาจั่งวาเดอคือนางถ่างตาชมชื่น ตกกลางคืน ฝันเพ้อละเมอหาใจสั่น ย้อนพุ่มพวงเด้อนี่แม่นดวงจันทร์ เฮ็ดให้ฉันได้ฮ้องเพลงเรื่อยต่อมา เปรียบเสมือนเด้อนี่แม่นดั่งว่าเป็นผู้นำทาง ปูเป็นแนวทำนองเพลงวางซื่อเสียงดังก้อง มีลีลาตามบทตามห้องเสียงกลองเต้นใส่ รำพึงเอ้ย เพลงโด่งดังจนว่าฉันจื่อได้เสียงก้องอยู่นา ไปดีเถิดนา หนุ่มสาวบ้านนาอาลัยทุกคน เสียงครวญพร่ำบ่นทุกคนเศร้าใจกันยิ่ง มาด่วนหางหายสุดเสียดายจริง ๆ เสียงเพลงพุ่มพวงอ้อยอิ่ง สิงฝังใจทุกคน ก่อนเคยเป็นดาวทอแสงสะกาววาบวาวสะไว พุ่มพวงจากไป หัวใจหมองหม่น เจ็บปวดร้าวดวงดาวร่วงหล่น ให้สับสนทุกคนเสียดาย จะทำฉันใดในเมื่อชีวาวาย ขอให้วิญญาณเธอนั้น ขึ้นสู่สวรรค์ผันแปรโลกใหม่ อย่าห่วงหลังความดังยังอยู่ ศิษย์ดีมีครูรู้กันทั่วไป เธอลับล่วงพุ่มพวงของใคร ๆ จากโลกไป ไม่น่ามาสูญ เอาบัดนี้ ฉันเคยเอาใจลุ้นเสียงเพลงม่วน ๆ ซุ่มขบวนนอนี่แม่นลูกทุ่งใจห่าวม่วนนำ บัดนี้เด้อ บัดนี่แหล่ว พอปานสายนอนี่แม่นฟ้าฟาดลงสู่กลางใจ ลูกทุ่งไทยจั่งว่านอเบิดมวลสั่นสายลายเต้น ตกตอนเย็น คืนนั้นฝันไปบ่แม่น คนเป็นล้านน้อนี่แม่นเป็นแสน พากันถามข่าวจ้อหาข้อต่อคำ ลูกทุ่งสาวเพรียงพล้ำละวันที่ 13 ตรงกับเดือนจั่งว่ามิถุนา จื่อจำเด้อพ่อ ปีพ.ศ. 35 เวลาใกล้ค่ำ ก่อน 2 ยาม พากันจำจื่อไว้ 3 ทุ่มแม่เอ้ย วัยกำลังสิเจ้ยเข้าสู่ 32 31 จั่งว่าบ่ทันเต็มด่วนไปเร็วรี่ ราชินีเพลงก้อง เสียงทองก้องส่ง ก้องท่ง ก้องท่ง โอ้ยเด้นอ ก้องท่ง งามละหงส์บ่ได้เห็นแล้วคล้ายอาลัยเศร้าห่วงหา บัดนี้ไกลหายหน้า หลายเวลาบ่ได้โค้งต่าว สาวหมอลำเด้อละผุจั่งน้อง อาลัยเศร้า ลัยเศร้านี่แม่นห่วงหา จากไปไม่มา ลับลาไปแล้ว ไม่มาลับลาไปแล้ว เว้ากันแซว ๆ เสียดายเด้ เสียดายเด้