พี่หมานร้านขายเทป

เย็บผ้าคอย ใจลอยคิดถึงพี่หมาน เจอกันร้าน ขายเทปที่ข้างโรงหนัง พี่หยิบเทปให้นาง น้องหยิบตังค์ยื่นซื้อ พี่เดินตามตื้อ เข้าในซอยค่อยเดินจากกัน กลัวไม่กี่วัน พี่หมานลืมคนในซอย เย็บผ้าซึม สลึมสลือทุกวัน รักผูกพัน บางวันทำเอานั่งหงอย เจอพี่หมานบ่อยๆ ยิ่งเพิ่มพูนความรัก กลัวอุปสรรคมาหยุดชะงัก รักเราสองทาง เย็บผ้าอย่างนาง กลัวพี่ ไม่มีรักจริง หญิงคนด้อย เอ่ย คนด้อย อย่าทีถอยไกลห่าง ตัวของนาง เป็นแค่คนเย็บผ้า ผู้ได้หน้าฮักโดน เขาบ่โต้น เอ่ยบ่โต้น ย่านฮักบ่ถึงปี กลัวพี่ชายหลงมี ผู้สาวในร้าน หลานหรือเพื่อน หรือเพื่อน คนที่ขายเทปซอย หุ่นบางๆร่างน้อย เห็นเที่ยวยิ้มใส่กัน กลัวพี่หมาน ร้านเทป จะไม่แน่นอน กลัวกอดหมอน ทุกคืน แทนตัวพี่นั้น กลัวจะรอจนกร่อย กลัวจะกอดในฝัน กลัวพี่หมายนั้น ไม่จริงใจ ทำให้น้องตรม กลัวหว่านคารม หลอกสาวไปเพียงวันๆ ฉันคนซื่อ โอ้ยคนซื่อ พูดหารือก่อนซิ จนอีหลีจังได้มาเย็บผ้า มาเจออ้ายชื่อหมาน อ้ายเปิดร้านเองบ้อ พ่อโสมสิน หรือว่ากินเงินเดือน เถ้าแก่เขาคุณพี่ ขายวันนี้ โอ๊ยวันนี้ จักตลับรูปหล่อ เทปขายดีแน่บ้อ เก็บเงินไว้พี่หมาน เขาเปิดร้าน เปิดร้าน พี่เปิดบ่อนเหมาะๆ ขายเทปโดยจำเพาะ ถ้าฮักนาง ซิไปช่วย...