Kiedy już słońce zmęczone
Za horyzontem utonie
Iskry wieczoru rozniecą
Radość na mym nieboskłonie
Zaczną przenikać noc czarną
Jasne dziecinne marzenia
Ci, co kochają i kradną
Słowa, tęsknoty, wspomnienia
A wtedy nocą poczęty
Ze srebrnej wyniknie głowy
I ziemię mroczną rozjaśni
Pyzaty śmiech księżycowy
A wtedy nocą poczęty
Ze srebrnej wyniknie głowy
I ziemię mroczną rozjaśni
Pyzaty śmiech księżycowy
Ludzie wstydliwi i skromni
Spuszczą swych powiek zasłonę
W snu kolorowej kołysce
Życie ułożą znużone
Twarz ciepłą bajką owianą
Skryte marzenia wybranek
Wreszcie tę piękną krainę
Zdmuchnie uparty poranek
A wtedy życie rozbudzi
Niebiańska kula gorąca
I szarą ziemię ozłoci
Pyzaty śmiech pełen słońca
A wtedy życie rozbudzi
Niebiańska kula gorąca
I szarą ziemię ozłoci
Pyzaty śmiech pełen słońca
