ตับแข็งตายเพื่อลืมเธอ

แต่ก่อนฉันเป็นคนดี เหล้าเบียร์ก็กินไม่เป็น เพราะมึงทำกูเสียเส้น รสชาติของเหล้ามันเลยหวาน... ตั้งแต่วันที่เราเลิกกัน กูเมาทุกวันมึงคงไม่รู้ ก็ติดที่ยังคิดถึงมึงอยู่ กูเลยต้องกลายเป็นขี้เมา บอกตัวเอง ว่าแก้วนี้ต้องยืนให้ไหว แม่งจะฝืนยกแก้วต่อไป ก็คงต้องเสียดายอ้วกให้หมามันกิน บอกตัวเองว่าแก้วนี้ต้องลืมมึงให้ได้ กินให้เมาให้มันตับแข็งตาย แด่คนใจร้ายให้มันชิบหายไปจากใจ... *ต้องหมดกี่แก้วมันจึงจะลืมเธอไป ต้องเมาแค่ไหนมันค่อยจะไม่คิดถึงเธอ ปาดน้ำตาแก้มเหล้าบาง ๆ โซดาเอาไว้ห่าง ๆ เพียว ๆ ให้มันชาไปทั้งใจ ต้องหมดกี่แก้วมันถึงจะตัดใจได้ลง ทั้งเบลนด์ และ หงส์ ก็ลืมไม่ลงอยู่ดี ยกแก้วสุดท้าย หวังว่าจะลืม แต้มันยิ่งจำอยู่ดี สุดท้ายเลยไม่มีวิธีให้ตับแข็งตายมันคงลืมได้... เอง