ใจเอ๋ย (จาก "ละคร พราวมุก")

ใจเอ๋ย เจ็บเกินมากไปไหม

หากทนไม่ไหวก็คลาย ก็ร้องไห้ออกมาบ้างซะ

ใจเอ๋ย ทำไมต้องทนให้คนเขาทำ

รักคนใจดำก็ช้ำ ก็มีแต่น้ำตา

บอกใจตัวเอง รักเขาไปทำไม

ในเมื่อเขานั้นมีแต่ทำให้ยิ่งช้ำใจ

หากคำว่ารักเป็นเหมือนหลุมพรางให้เดินไป

ก็รู้แล้วยังไม่แคลงใจ ยังจะเดินเข้าไปหลงรักเธอ

ปวดใจแค่ไหนก็ฝืนก็ทน ขอแค่เพียงได้เจอ

แต่เป็นเพราะรักเธอหมดหัวใจ เกินจะรักใคร

อู๊-โฮ

ใจเอ๋ย ทำไมต้องทนให้คนเขาทำ

รักคนใจดำก็ช้ำ ก็มีแต่น้ำตา

บอกใจตัวเอง รักเขาไปทำไม

ในเมื่อเขานั้นมีแต่ทำให้ยิ่งช้ำใจ

หากคำว่ารักเป็นเหมือนหลุมพรางให้เดินไป

ก็รู้แล้วยังไม่แคลงใจ ยังจะเดินเข้าไปหลงรักเธอ

ปวดใจแค่ไหนก็ฝืนก็ทน ขอแค่เพียงได้เจอ

แต่เป็นเพราะรักเธอหมดหัวใจ เกินจะรักใคร

หากคำว่ารักเป็นเหมือนหลุมพรางให้เดินไป

ก็รู้แล้วยังไม่แคลงใจ ยังจะเดินเข้าไปหลงรักเธอ

ปวดใจแค่ไหนก็ฝืนก็ทน ขอแค่เพียงได้เจอ

แต่เป็นเพราะรักเธอหมดหัวใจ เกินจะรักใคร โอ-โฮ้-โฮ้

ไม่ต้องโทษใคร โทษใจตัวเองที่ยอมให้เขาย่ำยีหัวใจ

อย่าไปโทษใคร โทษที่ตัวฉันที่มันไปรักเธอมากเกินไป

หากต้องเสียใจก็ควรเป็นฉันที่ต้องรับกรรมที่ทำลงไป

เจ็บจนแทบตาย ไม่ใครขอร้องให้ต้องรัก ก็ทนกันไป