เรื่องธรรมดา

ผ่านมาก็นานแล้ว จบไปก็นานแล้วที่เธอไม่อยู่ และฉันเองก็รู้ เมื่อวานได้พ้นผ่าน ผ่านและพ้นไป ยังคงใช้ชีวิตบอกตัวเองซ้ำๆ ว่าไม่เป็นไร ฉันสบายดี ฉันไม่เป็นไร และมันก็คงมีบางวันที่คิดย้อนไป ขุดเรื่องเดิมๆ ขึ้นมาซ้ำๆ ใจที่เคยว่าแข็งแรงพอกลับเสียน้ำตาอีกครั้ง ธรรมดาที่ฉันร้องไห้เวลาฉันเสียใจ ธรรมดาเมื่อเสียใจแล้วน้ำตามันไหล ธรรมดาเมื่อรักใครแล้วตัวเขามาทิ้งไป น้ำตามันจะไหลออกมาเพื่อปลอบโยนหัวใจ ธรรมดาที่รักมากไปแล้วมันต้องผิดหวัง ฉันก็คงไม่ฝืนที่จะดึงหรือว่าฉุดรั้ง อาจจะมีวันเหงาใจ อยู่คนเดียวในบางครั้ง ก็มีน้ำตาออกมาปลอบโยนเป็นเพื่อนกัน มันเป็นเรื่องธรรมดา คงไม่ใช่แค่ฉันที่ต้องเคยผิดหวัง แต่ก็ไม่ตาย เจ็บมันก็คงหาย กลายเป็นแค่ความหลัง ที่ไม่ต้องจำ แต่กว่าที่ใจจะฟื้นกำลังจนหายดีอีกครั้ง ยังต้องสู้กับใจตัวเองซ้ำๆ ยอมรับว่าวันนี้ฉันยังไม่แข็งแรงพอ และฉันต้องเสียน้ำตาอีกครั้ง ธรรมดาที่ฉันร้องไห้เวลาฉันเสียใจ ธรรมดาที่เสียใจแล้วน้ำตามันไหล ธรรมดาเมื่อรักใครแล้วตัวเขามาทิ้งไป น้ำตามันจะไหลออกมาเพื่อปลอบโยนหัวใจ ธรรมดาที่รักมากไปแล้วมันต้องผิดหวัง ฉันก็คงไม่ฝืนที่จะดึงหรือว่าฉุดรั้ง อาจจะมีวันเหงาใจ อยู่คนเดียวในบางครั้ง ก็มีน้ำตาออกมาปลอบโยนเป็นเพื่อนกัน มันเป็นเรื่องธรรมดา เมื่อเราเสียใจ ธรรมดา เมื่อเรารักใคร ธรรมดา ไม่เป็นไร ธรรมดา ธรรมดาที่ฉันร้องไห้เวลาฉันเสียใจ ธรรมดาที่เสียใจแล้วน้ำตามันไหล ธรรมดาเมื่อรักใครแล้วตัวเขามาทิ้งไป น้ำตามันจะไหลออกมาเพื่อปลอบโยนหัวใจ ธรรมดาที่รักมากไปแล้วมันต้องผิดหวัง ฉันก็คงไม่ฝืนที่จะดึงหรือว่าฉุดรั้ง อาจจะมีวันเหงาใจ อยู่คนเดียวในบางครั้ง ก็มีน้ำตาออกมาปลอบโยนเป็นเพื่อนกัน มันเป็นเรื่องธรรมดา ธรรมดา