เสียงแคนที่หนองคาย

โอ้ยน้อ.เสียงแคนคือหม่วนแท้น้อ คิดฮอดแฟนเก่าแท้น้อ คนแม่นที่เบิดสิทธผิ์ฮัก คราวนั้น.ออกพรรษาได้มาฮู้จัก ได้เบิ่งบั้งไฟพญานาค พ้อฮักที่เมืองหนองคาย เสียดายฮักได้บ่ดนกะมีคนมายาดเอาไป เสียงแคนที่เมืองหนองคายเลยกลาย เป็นเสียงเอิ้นน้ำตา สุดแดนฮักเฮาคิดฮอดบ่เซา แต่เป็นคือเก่าบ่ได้ มื้อนี้เพิ่นมีผู้ใหม่สิก้าวกลับไป ฮะโอ.ฮะโอย. ย่านแฟนอ้ายว่า เกาะฮั้วแฟนเก่าน้ำตาพังหย่าว เมื่อเสียงแคนแว่วมา วอนพ่อพระใสช่วยเป่าคาถา ให้ลูกเซาฮัก เซาคึดฮอด อือ. แฟนเก่าได้บ่ โอ้ยน้อ.เคยเว้ากันเนาะสิพอแค่กัน ต่อหน้าพ่อพระใสวันนั้น ทุกคำยังอยู่ในใจ เสียดายฮักได้บ่ดนกะมีคนมายาดเอาไป เสียงแคนที่เมืองหนองคายเลยกลาย เป็นเสียงเอิ้นน้ำตา สุดแดนฮักเฮาคิดฮอดบ่เซา แต่เป็นคือเก่าบ่ได้ มื้อนี้เพิ่นมีผู้ใหม่สิก้าวกลับไป ฮะโอ.ฮะโอย. ย่านแฟนอ้ายว่า เกาะฮั้วแฟนเก่าน้ำตาพังหย่าว เมื่อเสียงแคนแว่วมา วอนพ่อพระใสช่วยเป่าคาถา ให้ลูกเซาฮัก เซาคึดฮอด อือ. แฟนเก่าได้บ่ สุดแดนฮักเฮาคิดฮอดบ่เซา แต่เป็นคือเก่าบ่ได้ มื้อนี้เพิ่นมีผู้ใหม่สิก้าวกลับไป ฮะโอ.ฮะโอย. ย่านแฟนอ้ายว่า เกาะฮั้วแฟนเก่าน้ำตาพังหย่าว เมื่อเสียงแคนแว่วมา วอนพ่อพระใสช่วยเป่าคาถา ให้ลูกเซาฮัก เซาคึดฮอด อือ. แฟนเก่าได้บ่