จดหมายที่ฉันคงไม่ได้ส่ง (Dried Flower)

เก้าอี้ตัวเดิม ที่เรานั่งคุยกันจนเช้า

ถนนที่เราเคยชอบผ่าน

ดอกไม้ของเธอ วันนี้มันกลายเป็นสีน้ำตาล

แต่ฉันยังจำได้ดี

คราบของกาแฟ ที่มีแก้วคู่กันคราวนั้น

คล้าย ๆ ว่ามันจะเริ่มจาง

ต้นไม้ของเธอ วันนี้มันคงต้องย้ายกระถาง

แต่ฉันก็เข้าใจดี

ผ่านไปอีกปีแล้ว

อีกปีที่ฉันไม่มีเธอ

ไม่ว่าวันนี้เธอจะอยู่ไหน

ไม่ว่าวันนี้เธอจะอยู่แสนไกล

เธอสบายดีใช่ไหม ข้าง ๆ เธอจะเป็นใคร

ส่งผ่านสายลมไป

ไม่ว่าจะคิดถึงเธอแค่ไหน

แต่ว่าฉันคงไม่อาจทักไป

ยังคิดถึงทุกวันสำคัญ ยังคิดถึงทุกความทรงจำ

ยังเขียนข้อความเอาไว้

ในจดหมายที่ฉันคงไม่ได้ส่ง

ซ่อนไว้ในอากาศ เมื่อลมพัดมาในยามเช้า

ซ่อนไว้ในเพลง ที่เธอชอบฟัง

ทุกภาพทรงจำ วันนี้มันกลายเป็นเหมือนของขวัญ

ที่ฉันจะเก็บเอาไว้

ผ่านไปอีกปีแล้ว

อีกปีที่ฉันไม่มีเธอ

ไม่ว่าวันนี้เธอจะอยู่ไหน

ไม่ว่าวันนี้เธอจะอยู่แสนไกล

เธอสบายดีใช่ไหม ข้าง ๆ เธอจะเป็นใคร

ส่งผ่านสายลมไป

ไม่ว่าจะคิดถึงเธอแค่ไหน

แต่ว่าฉันคงไม่อาจทักไป

ยังคิดถึงทุกวันสำคัญ ยังคิดถึงทุกความทรงจำ

ยังเขียนข้อความเอาไว้

ในจดหมายที่ฉันคงไม่ได้ส่ง