ขี้เกียจฟังถ้ายังแอบคุย

มันควรต้องซึ้งไหม กับคำว่าคิดถึงจัง ก็เพียงแค่เงียบฟัง จะให้เชื่อก็ทำไม่ลง มันควรต้องยิ้มไหม ที่เธออยากมาหากัน รอเธอแทบทุกวัน แต่ไม่เคยมีวี่แวว น้ำเสียงเบา ๆ จนแทบกระซิบอย่างนี้ ก็พอรู้ดีเธอหลบใครเขามา หลบเขามา แอบเขามา ไม่อยากจะเสียเวลา คุยกับคนไม่จริงจัง เพราะฉันขี้เกียจฟัง ถ้าเธอนั้นยังต้องแอบคุย อย่าเสียเวลาให้ความหวัง พูดไม่จริง เธอพูดไปทำไม พอรู้ตัวใช่ไหม มันน่ารำคาญ ถ้าเธอแค่เลี้ยงไว้ เผื่อวันที่เธอเหงาใจ คงไม่มีเรื่องอะไร ให้ต้องคุยกันอีกแล้ว น้ำเสียงเบา ๆ จนแทบกระซิบอย่างนี้ ก็พอรู้ดีเธอหลบใครเขามา หลบเขามา แอบเขามา ไม่อยากจะเสียเวลา คุยกับคนไม่จริงจัง เพราะฉันขี้เกียจฟัง ถ้าเธอนั้นยังต้องแอบคุย อย่าเสียเวลาให้ความหวัง พูดไม่จริง เธอพูดไปทำไม พอรู้ตัวใช่ไหม (พอรู้ตัวใช่ไหม) มันน่ารำคาญ ไม่อยากจะเสียเวลา คุยกับคนไม่จริงจัง เพราะฉันขี้เกียจฟัง ถ้าเธอนั้นยังต้องแอบคุย อย่าเสียเวลาให้ความหวัง พูดไม่จริง เธอพูดไปทำไม พอรู้ตัวใช่ไหม มันน่ารำคาญ (เสียเวลาให้ความหวัง) พูดไม่จริง เธอพูดไปทำไม พอรู้ตัวใช่ไหม (พอรู้ตัวใช่ไหม) มันน่ารำคาญ