Roman Olur Yazsam Seni

Roman olur, yazsam seni Şu semada yıldız gibi Gözlerin, gözlerime renktir benim Aynı kefen sarsın bizi Roman olur, yazsam bizi Taşıyo', bak, defterlerim Ellerin, ellerime değsin benim Aynı gece sarsın bizi Kafamdaki sesler beni yorar hepten İçimde bir şeyler, boğulurum yekten İnandığın herkesin gidişini seyret Bana sen kal, kimse mühim değil İhaneti sevmem, vedalara küsken Karışırım rüzgâra, tüm âlemi gez, gel Ruhum sana bağlı, uçurumda bazen Ama bazen, ben de benden kopar gibiyim Kendimden hâlâ, seni kalbinden saran kişiyim Aşkımdan mübalağam, "Yüce dağları aş" de uçar gelirim Kendimden hâlâ seni kalbinden saran kişiyim Aşkımdan mübalağam, "Yüce dağları aş" de uçar gelirim Yine dökülüyo' deftere sitem Biraz fazla içtim, kızma Şiirim, hediyem sana Yârim, saçlarına cenneti sürer Ben de nasibimin kokusuna mest olurum, sen diye Öyle gözleri var, keskin bi' bıçak Bende birçok yara birikti de, kan akmadı daha Bir cihan gezdim ama görmedi şu gözlerim Senden özelini, hem de güzelini Roman olur, yazsam seni Başucuna koysan beni Güneşin doğuşunu izler gibi Karanlığa sorsan beni Acı bizi bekler, acı bizi besler Beyazımı boyama, siyahıma renk ver Bu gecede yek gel, dileğim hep ser Bana sen kal, kimse mühim değil İhanete gelmem, ben bana küsken Karışırım rüzgâra, tüm âlemi gez, gel Ruhum sana bağlı, uçurumda bazen Ama bazen, ben de benden kopar gibiyim Kendimden hâlâ, seni kalbinden saran kişiyim Aşkımdan mübalağam, "Yüce dağları aş" de uçar gelirim Kendimden hâlâ, seni kalbinden saran kişiyim Aşkımdan mübalağam, "Yüce dağları aş" de uçar gelirim