รักโกรธ

ลืมตามากับความผิดหวัง

ตัวคนเดียวมันอย่างเดิมซ้ำ ๆ

อยู่กับชีวิตที่กำลังพัง

โอ๊ย พัง

ออกไปก็เจอแต่คนซ้ำ ๆ

คุยกับใครก็เจอแต่คำย้ำ ๆ

ไม่ได้เป็นคนร้ายแต่โดนกระทำ

โอ้ กรรม

อยู่อย่างนี้ โดดเดี่ยวมากี่ฤดู

นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานเท่าไร

โอ้ความรัก ไปโกรธอะไรฉันมา

ทำไมไม่เคยมาหาให้ฉันได้กอดไว้

ความรักหยุดโกรธฉันสักที

ได้โปรดมาตรงนี้และพาใครมาให้พบ

สักครั้งได้ไหม

คนใดเราก็ไม่เคยรังแก

คนใดเราก็ไม่เคยงอแง

กลับอยู่อย่างนี้ไม่มีใครแคร์

อืม ไม่แฟร์

ออกไปก็เจอแต่คนซ้ำ ๆ

คุยกับใครก็เจอแต่คำย้ำ ๆ

ไม่ได้เป็นคนร้ายแต่โดนกระทำ

โอ้ กรรม

วนอย่างนี้ โดดเดี่ยวมากี่ฤดู

นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานสักแค่ไหน

อยู่ตรงนี้ โดดเดี่ยวมันทั้งปี

ฉันรออยู่ จะหนีหน้ากันทำไม

โอ้ความรัก ไปโกรธอะไรฉันมา

ทำไมไม่เคยมาหาให้ฉันได้กอดไว้

ความรักหยุดโกรธฉันสักที

ได้โปรดมาตรงนี้และพาใครมาให้พบ

สักครั้งได้ไหม

เป็นธรรมดาของคนที่มีความรักโลภโกรธหลง

แต่สำหรับฉันตอนนี้ไม่รู้ว่ารักโกรธ

หรือว่ารักหลงทาง หาทางกลับมาไม่เจอ

คนอื่นเขานอนด้วยกัน ลำพังแค่ฉันที่ยังนอนละเมอ

ทำไมคนบนฟ้าเห็นว่าฉันดูแข็งแรงนัก

ถึงปล่อยตามยถาให้ตกอับอาภัพความรัก

จะมีบ้างไหม จะมีบ้างไหม

จะมีบ้างไหม ใครคนนั้น

วนอย่างนี้ โดดเดี่ยวมากี่ฤดู

นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานสักแค่ไหน

อยู่ตรงนี้ โดดเดี่ยวมันทั้งปี

ฉันรออยู่ จะหนีหน้ากันทำไม

โอ้ความรัก ไปโกรธอะไรฉันมา

ทำไมไม่เคยมาหาให้ฉันได้กอดไว้

ความรักหยุดโกรธฉันสักที

ได้โปรดมาตรงนี้และพาใครมาให้พบ

สักครั้งได้ไหม

เป็นธรรมดาของคนที่มีความรักโลภโกรธหลง

แต่สำหรับฉันตอนนี้ไม่รู้ว่ารักโกรธ

หรือว่ารักหลงทาง หาทางกลับมาไม่เจอ

คนอื่นเขานอนด้วยกัน ลำพังแค่ฉันที่ยังนอนละเมอ

ทำไมคนบนฟ้าเห็นว่าฉันดูแข็งแรงนัก

ถึงปล่อยตามยถาให้ตกอับอาภัพความรัก

จะมีบ้างไหม จะมีบ้างไหม

จะมีบ้างไหม ใครคนนั้น