ว้าวุ่น (เพลงประกอบ ภ.บางกอกกังฟู)

ใกล้กับเธอแค่ใหน

ก็ยังเหมือนยิ่งห่างยิ่งไกลกับเธอเท่านั้น

ทุก ๆ ครั้งคอยบอกตัวเองว่าเป็นแค่ฝัน

ทุกครั้งที่ใกล้กัน และฉันต้องกลั้นใจ

แค่สมมุติว่าเรารักกัน

โลกใบนี้ก็พลันหยุดหมุนไป

เกิดอะไรขึ้นมาล่ะหัวใจ

จะเก็บอาการได้อีกนานแค่ใหน

เนื่องจากตอนนี้มีคน ๆ หนึ่งกำลังว้าวุ่นในใจ

จะทนเก็บคำ ๆ นั้นเอาไว้ได้นานแค่ใหน ไม่รู้เลย

ถ้าฉันบอกความในใจ

แล้วจะเปลี่ยนอะไรไปได้ละเธอ

เนื่องจากตอนนี้มีคน ๆ หนึ่งกำลังฟุ้งซ่านเกินไป

เก็บความคิดถึงที่ยังไม่ถึงที่เธอไม่ซึ้งสักเท่าไร

อธิษฐานให้เป็นได้อย่างใจ ไม่ว่านานสักเท่าไร

มีคนหนึ่งว้าวุ่นใจแค่ไหน แต่เธอไม่รู้เลย

รู้อะไรบ้างไหม

ทุก ๆ ครั้งต้องเก็บ ต้องซ่อนอาการนั้นไว้

เพราะว่าฉันไม่อยากจะทำให้เธอสงสัย

ว่าความรักที่มี มันแทบล้นหัวใจ

แค่สมมุติว่าเรารักกัน

โลกใบนี้ก็พลันหยุดหมุนไป

เกิดอะไรขึ้นมาล่ะหัวใจ

จะเก็บอาการได้อีกนานแค่ใหน

เนื่องจากตอนนี้มีคน ๆ หนึ่งกำลังว้าวุ่นในใจ

จะทนเก็บคำ ๆ นั้นเอาไว้ได้นานแค่ใหน ไม่รู้เลย

ถ้าฉันบอกความในใจ

แล้วจะเปลี่ยนอะไรไปได้ละเธอ

เนื่องจากตอนนี้มีคน ๆ หนึ่งกำลังฟุ้งซ่านเกินไป

เก็บความคิดถึงที่ยังไม่ถึงที่เธอไม่ซึ้งสักเท่าไร

อธิษฐานให้เป็นได้อย่างใจ ไม่ว่านานสักเท่าไร

มีคนหนึ่งว้าวุ่นใจแค่ไหน แต่เธอไม่รู้เลย

เนื่องจากตอนนี้มีคน ๆ หนึ่งกำลังว้าวุ่นในใจ

จะทนเก็บคำ ๆ นั้นเอาไว้ได้นานแค่ใหน ไม่รู้เลย

ถ้าฉันบอกความในใจ

แล้วจะเปลี่ยนอะไรไปได้ละเธอ

เนื่องจากตอนนี้มีคน ๆ หนึ่งกำลังฟุ้งซ่านเกินไป

เก็บความคิดถึงที่ยังไม่ถึงที่เธอไม่ซึ้งสักเท่าไร

อธิษฐานให้เป็นได้อย่างใจ ไม่ว่านานสักเท่าไร

มีคนหนึ่งว้าวุ่นใจแค่ไหน แต่เธอไม่รู้เลย