อย่าแตกสลายเพราะใครเลย

เก็บใจที่แตกสลายคืนมา แล้วใช้เวลา

ค่อย ๆ ประกอบใหม่ เพราะมันไม่เหลืออะไรสักอย่าง

มีเพียงร่องรอยน้ำตา

ที่นานเท่าไรไม่เคยจางหายไป

เหงาเกินไป ไม่มีเธอแล้ว

ไม่มีแรงลุกขึ้นยืน ความสุขมันหายไป

เหมือนหัวใจที่ให้เธอไว้

มันแตกไม่เหลือชิ้นดี ข้างในฉันพังไม่ไหว

แต่นั่งฟูมฟายต่อไปเธอก็ไม่กลับมา

คงถึงเวลารักษาตัวเอง

เก็บใจที่แตกสลายคืนมา แล้วใช้เวลา

ค่อย ๆ ประกอบใหม่ เพราะมันไม่เหลืออะไรสักอย่าง

มีเพียงร่องรอยน้ำตา

ที่นานเท่าไรไม่เคยจางหายไป

เก็บใจที่แตกสลายคืนมา แล้วใช้เวลา

ค่อย ๆ ประกอบใหม่ เจ็บสักเท่าไรฉันต้องไปต่อ

คงต้องเลิกรอสักที ท่องไว้ต้องรักตัวเองมากกว่านี้

อย่าแตกสลายเพราะใครเลย

แต่นั่งฟูมฟายต่อไปเธอก็ไม่กลับมา

คงถึงเวลารักษาตัวเอง

เก็บใจที่แตกสลายคืนมา แล้วใช้เวลา

ค่อย ๆ ประกอบใหม่ แม้มันไม่เหลืออะไรสักอย่าง

มีเพียงร่องรอยน้ำตา

ที่นานเท่าไรไม่เคยจางหายไป

เก็บใจที่แตกสลายคืนมา แล้วใช้เวลา

ค่อย ๆ ประกอบใหม่ เจ็บสักเท่าไรก็ต้องไปต่อ

คงต้องเลิกรอสักที ท่องไว้ต้องรักตัวเองมากกว่านี้

อย่าแตกสลายเพราะใครเลย

เก็บใจที่แตกสลายคืนมา แล้วใช้เวลา

ค่อย ๆ ประกอบใหม่ แม้มันไม่เหลืออะไรสักอย่าง

มีเพียงร่องรอยน้ำตา

ที่นานเท่าไรไม่เคยจางหายไป

เก็บใจที่แตกสลายคืนมา แล้วใช้เวลา

ค่อย ๆ ประกอบใหม่ เจ็บสักเท่าไรก็ต้องไปต่อ

คงต้องเลิกรอสักที ท่องไว้ต้องรักตัวเองมากกว่านี้

อย่าแตกสลายเพราะใครเลย

ท่องไว้ต้องรักตัวเองมากกว่านี้

อย่าแตกสลายเพราะใครเลย