หากันจนเจอ (ซนซน 40 ปี GMM GRAMMY)

สิ่งที่ฉันหวัง สิ่งที่ฉันคอย

อาจดูเหมือนเลื่อนลอย เกือบจะฝันไป

มองหาใครคนนึงที่ไม่รู้เป็นใคร

และไม่รู้เมื่อไหร่จะพบคนผู้นั้น

ส่วนชีวิตฉัน บอกเลยว่ามี

เจอคนที่แสนดีอยู่ทุก ๆ วัน

เพียงแค่ไม่มีใครที่จะฝันตรงกัน

แต่ว่าฉันมั่นใจจะพบในไม่ช้า

อาจบางทีในเมืองกว้างใหญ่ หมอกและควันช่วยกันพรางตา

มีขอบรั้ว ขอบกำแพงสร้างมา ตึกระฟ้าคอยบังเราอยู่

แต่เราก็หากันจนเจอ มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา

รู้สึกไหมว่าชีวิตคุ้มค่า เมื่อมีใครสักคนข้างกาย

เกิดมาเพื่อหาใครคนหนึ่ง เป็นคนที่ฟ้าสร้างมาตรงใจ

เราต่างรู้โลกมันแสนกว้างใหญ่

แต่มันคงไม่ยากเกินไปที่ฉันจะพบเธอ

อาจมีสักครั้งที่เราสองคน (ที่เราสองคน)

ผ่านทางที่วกวนอยู่ใกล้ๆ กัน (อยู่ใกล้ ๆ กัน)

ใบไม้เพียงใบหนึ่งหล่นตอนที่เดินผ่าน

ฉันคงจะมองมัน เมื่อเธอเดินผ่านมา

อาจบางทีในเมืองกว้างใหญ่ หมอกและควันช่วยกันพรางตา

มีขอบรั้ว ขอบกำแพงสร้างมา ตึกระฟ้าคอยบังเราอยู่

แต่เราก็หากันจนเจอ มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา

รู้สึกไหมว่าชีวิตคุ้มค่า เมื่อมีใครสักคนข้างกาย

เกิดมาเพื่อหาใครคนหนึ่ง เป็นคนที่ฟ้าสร้างมาตรงใจ

เราต่างรู้โลกมันแสนกว้างใหญ่

แต่มันคงไม่ยากเกินไปที่ฉันจะพบเธอ

แต่เราก็หากันจนเจอ มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา

รู้สึกไหมว่าชีวิตคุ้มค่า เมื่อมีใครสักคนข้างกาย

เกิดมาเพื่อหาใครคนหนึ่ง เป็นคนที่ฟ้าสร้างมาตรงใจ

เราต่างรู้โลกมันแสนกว้างใหญ่

แต่มันคงไม่ยากเกินไปที่ฉันจะพบเธอ

ที่ฉันจะพบเธอ