มีเพียงน้ำตา

ถึงคราวที่ตัวฉันและเธอไม่อาจจะฝืนกาลเวลา

หรือความจริงโลกได้กำหนดไว้

เพียงให้ฉันได้เจอ

เพื่อให้เธอต้องจาก

ความทรงจำ วันเหล่านั้น ฉันยังคงไม่ลืม

มันยังคงคอยย้ำเตือน

ว่าเธอจากลาฉันไปแสนไกล

ฉันยังติดอยู่ในความเสียใจ

ไม่อยากจะรับความจริง

ไม่อาจจะย้อนเวลา

เหลือก็เพียงแต่หยดน้ำตา

วันที่เธอนั้นได้จากไป

ภาพที่เธอนั้นโอบกอด

ยังคงสะท้อนในใจ

เหมือนว่าวันพรุ่งนี้

คงไม่มีความหมายใด

ไม่อยากจะรับความจริง

ไม่อาจจะย้อนเวลา

เหลือก็เพียงแต่หยดน้ำตา

วันที่เธอนั้นได้จากไป

ภาพที่เธอนั้นโอบกอด

ยังคงสะท้อนในใจ

เหมือนว่าวันพรุ่งนี้

คงไม่มีความหมาย