Твая ўсмешка

Не ведаю, як мяне вечар занёс

Я зноўку стаю пад знаёмым акном

І быццам вітамін змяняе мой настрой

З вакна твайго святло

А я бы хацела згубіць усе ключы

Каб толькі які адчыніць змог твой дом

Бо адчуваю я, што ты зусім адзін

Хоць столькі дзён прайшло

Твая ўсмешка, я таю, а потмым губляю

Сябе дзесьці ў горадзе ноччу

А ногі нясуць мяне ў наш самы лепшы двор

Дзе мы з табою спадкалі адзін аднаго

Твая ўсмешка, я таю, а потмым губляю

Сябе дзесьці ў горадзе ноччу

А ногі нясуць мяне ў наш самы лепшы двор

Дзе мы з табою спадкалі адзін аднаго

У соты раз уяўляю як ты мне адчыніш дзверы

Хочаш прынясу з сабой любімы шакалад

Шкода, што з табою разам мы так не ўмеем

Адзін аднаго ў пекла цягнем, не гэта не жарт

Але які цудоўны дзень для тваіх абдамак (так)

Не, мне не патрэбен знак (мне не патрэбен знак)

І ўсё ж такі цудоўны дзень і хай свет ад ліхтара

Раптам намалюе твой цень

Твая ўсмешка, я таю, а потмым губляю

Сябе дзесьці ў горадзе ноччу

А ногі нясуць мяне ў наш самы лепшы двор

Дзе мы з табою спадкалі адзін аднаго

Твая ўсмешка, я таю, а потмым губляю

Сябе дзесьці ў горадзе ноччу

А ногі нясуць мяне ў наш самы лепшы двор

Дзе мы з табою спадкалі адзін аднаго