បេះដូងអ្នកគ្រូពេទ្យចំពោះបងប្អូនកងទ័ព

I-ភ្លេីងសង្គ្រាម ជីវិតរស់បៀមភ័យភិត អាណិតយុទ្ធមិត្ត លះបង់កាយចិត្ត ដ្បិតជាតិសាសនា លាភាពយុវវ័យ ធ្វេីទ័ពបម្រេីខេមរា មោះមុតឥតស្ដាយសង្ខារ ខ្លះពិការទាំងនៅក្មេងខ្ចី។

II-ជាគ្រូពេទ្យ ខិតខំព្យាបាលមេីលថែ ឥតមានត្អូញត្អែរ ស្ម័គ្រចិត្តនៅក្បែរ មិនថាយប់ថ្ងៃ បងប្អូនកងទ័ព ឆាប់ជាសះស្បេីយប្រក្រតី តែប្លែកគេបោះសម្ដី ចំអន់ន័យផ្ដាំផ្ញេីវាចា។

III-ឱ! ស្រុកក្រូចឆ្មារ ពាក្យថាផ្ដាំសួរសុខទុក្ខ ឆ្ងល់ណាស់ចិត្តនៅមិនសុខ ព្រោះមិនស្គាល់មុខ គ្នាសោះម្ដងណា ឈ្មោះលោកសំរេច ឋានៈមេបញ្ជាការ ស្ដាប់ហេីយខ្វល់ក្នុងចិន្ដា ធ្វេីធម្មតាក៏មិនចេញស្ដី។

IV-ឱ! ពេលយប់ យល់សប្ដិ ភ្ញាក់ភ័យរណ្ដំ ពស់នាគរាជធំ មករឹតរួតរុំ ហ៊ុំព័ទ្ធកាយស្រី ពាក្យ ចាស់ពោលថា ជិតបានជួបគូនិស្ស័យ ចំអន់អៀនខ្លួនជាស្រី មិនគិតអ្វីក្រៅតួនាទី។