សេកនិងកែវបញ្ចពណ៌

ឱ!បញ្ចពណ៌ រូបល្អលើសស្រី កុំប្រកែកថ្វី ជាមួយសម្តី នៃចិត្តបិតា នែ! សេកអប្រិយ កុំស្តីតវ៉ា ប្រយ័ត្ន វោហា ក្រែងក្ស័យសង្ខារ ដោយសារសម្តី មាត់ក្រៅធ្វើខឹង រឹងរូសតបត ក្នុងចិត្ត ត្រេកអរ រីករាយសាទរ ទទួលស្នេហ៍ថ្មី ខ្ញុំស៊ូខាំមាត់ សង្កត់ស្មារតី លុះដល់ ថ្ងៃក្ស័យ រក្សាភក្តី ជូនបងវណ្ណា ចិត្តខ្ញុំនៅទៀង ឥតល្អៀងក្រឡាស់ គង់ព្រះ ជាម្ចាស់ លោកឱ្យខ្ញុំឈ្នះ លើភពស្នេហា បើសិនជាពិត ដូចពាក្យនាងថា ខ្ញុំសូមសច្ចា ឱ្យចិត្តវណ្ណា សន្ដោសប្រណី ចង់ឈ្នះចិត្តកាច ត្រូវចេះអត់ធន់ សាងចិត្ត ជាបុណ្យ ខំរែកខំពន់ ទារុណលោកិយ ខ្ញុំយល់ព្រមតាម ពាក្យសេកឯងស្តី សេកអើយ កុំភ័យ ប្រើឱ្យខ្ញុំក្ស័យ ក៏ខ្ញុំព្រមដែរ