ฟ้าค่ำที่ลำตะคอง

สนธยาเวลาเย็นยํ่า ฟ้าคํ่าที่ลำตะคอง รถทัวร์อีสานแล่นผ่านนํ้าตาไหลนอง สาวลำตะคองคนนี้คอยพี่ทุกวัน คํ่าลงคํ่าลงน้องคงท้าวคางนั่งคอย ลมเย็นว้อยวอย หัวใจสวอยไหวหวั่น ใจน้องสลายว้าเหว่เวลาสายัณห์ ผูับ่าวคนนั้นหลอกลวงสาวลำตะคอง อ้ายหนุ่มรถทัวร์ เคยแวะกินข้าวริมทาง บัดนี้เหินห่าง หายจ้อยเหมือนลมลอยล่อง ยามสนธยาฟ้าคํ่าที่ลำตะคอง สาวเสริ์ฟนั่งมอง เหม่อลอยคอยอ้ายที่เขื่อน คํ่าลงคํ่าลงน้องคงท้าวคางนั่งเศร้า ยามใดใจเหงาอย่างนี้ต้องการมีเพื่อน อ้ายหนุ่มรถทัวร์ เมื่อไรจะได้มาเยือน คอยอ้ายที่เขื่อน ฟ้าคํ่าที่ลำตะคอง คํ่าลงคํ่าลงน้องคงท้าวคางนั่งเศร้า ยามใดใจเหงาอย่างนี้ต้องการมีเพื่อน อ้ายหนุ่มรถทัวร์ เมื่อไรจะได้มาเยือน คอยอ้ายที่เขื่อน ฟ้าคํ่าที่ลำตะคอง