สถานีดวงจันทร์

ฉันก้าวเดินขึ้นไปบนขบวนสุดท้าย

และหาที่นั่งดี ๆ เผื่อจะมีคนข้างกาย

เวลานี้ก็มีเพียงฟ้าที่เปลี่ยนสีไป

ทอดยาวเหลือเกินหัวใจ

รถเคลื่อนไปบนทาง จนใครบางคนผ่านมา

เขาขึ้นและเดินเขยิบ จนติดเกือบชิดหน้าตา

เวลานี้ก็มีเพียงเราที่อยู่ใกล้กัน

เกือบชิดจนสัมผัสเธอนั้น

ฉันคิดว่ามันคงดี ถ้าเราได้ยืนห่าง ๆ

โดยไม่ชิดจนเกินไป อาจทำให้ใจลอย

ไปถึงไหน ถึงแดนดินใดที่ไหน

ก็ไม่ได้เตรียมดวงใจกับเหตุการณ์นี้

ฉันคิดว่าคงดีถ้าเราได้ลองรู้จัก

พูดทักและทายกันเบา ๆ ข้างกาย

เธอคนที่ไหน เธอไม่มีแฟนใช่ไหม

มันคงพูดยากเกินไป โอโว เธอ เธอ

สวัสดีครับทุกท่าน มองตรงไปจะเห็นดวงดาว

นับตลอดวินาทีนี้ คงใกล้จะเข้าหน้าหนาว

สิ่งที่สัมผัสได้ จะเกิดขึ้นในตอนเช้า

ความสุขทุกขณะ จะติดตัวไปกับเรา

รถเคลื่อนไปบนทาง จนใครบางคนผ่านมา

เขาขึ้นและเดินเขยิบ จนติดเกือบชิดหน้าตา

เวลานี้ก็มีเพียงเราที่อยู่ใกล้กัน

เกือบชิดจนสัมผัสเธอนั้น

ฉันคิดว่ามันคงดี ถ้าเราได้ยืนห่าง ๆ

โดยไม่ชิดจนเกินไป อาจทำให้ใจลอย

ไปถึงไหน ถึงแดนดินใดที่ไหน

ก็ไม่ได้เตรียมดวงใจกับเหตุการณ์นี้

ฉันคิดว่าคงดีถ้าเราได้ลองรู้จัก

พูดทักและทายกันเบา ๆ ข้างกาย

เธอคนที่ไหน เธอไม่มีแฟนใช่ไหม

มันคงพูดยากเกินไป โอโว เธอ เธอ

สวัสดีครับ ผมกัปตันสัญชัย

ขณะนี้ท่านกำลังเดินทางไปกับ รถไฟสายวัชราวลี

กลับมาอีกครั้งนะครับ ขอใช้เวลาอีกไม่นาน

ไม่เกิน 15 นาที จะร่อนจอดลงบนดวงจันทร์

ขอให้ทุกท่านเดินทางด้วยความสบายใจมั่น

รถไฟพิเศษขบวนนี้ มีวัชราวลีนำทาง

ฉันคิดว่ามันคงดี ถ้าเราได้ยืนห่าง ๆ

โดยไม่ชิดจนเกินไป อาจทำให้ใจลอย

ไปถึงไหน ถึงแดนดินใดที่ไหน

ก็ไม่ได้เตรียมดวงใจกับเหตุการณ์นี้

ฉันคิดว่าคงดี ถ้าเราได้ลองรู้จัก

พูดทักและทายกันเบา ๆ ข้างกาย

เธอคนที่ไหน เธอมาเป็นแฟนฉันไหม

มันคงพูดยากเกินไป โอโว เธอ เธอ